Сэтгэл дотор хар үүл хуралдана 
сийчүүлж навсайсан зүрх минь цохилохоо больсон байтлаа 
элгэнд, энд, нэг л юм хөндүүрлэн 
эхэр татан уйлдаг нулимс нь ч одоо гарахаа байчиж 
халуун өдөр хур бороо гэнэт асгав 
хоосорсон гэж бодсон сэтгэл минь 
зогссон гэж бодсон зүрхийг минь 
тархи базчихаад байгаа юм байлгүй 
харин байгаль ээж минь миний өмнөөс цурхирчихлаа 
хайран ч нулимс гэж тархи минь бас л шүүрс алдаж байгаа байх даа 
хэрэггүй хүний төлөөнөөс...